กระดูกสันหลังเสื่อม  เป็นโรคที่พบได้บ่อยเหมือนกับบรรดาข้อกระดูกเสื่อมทั้งหลาย  เช่นข้อเข่าเสื่อม  ข้อสะโพกเสื่อม  ลักษณะของข้อกระดูกสันหลังคือ  กระดูกสันหลังมี 3 ระดับ  ระดับคอมีกระดูกสันหลัง 7 ชิ้น,  ระดับกลางหลังมี 12 ชิ้น,  ระดับบั้นเอวมี 5 ชิ้น  กระดูกสันหลังแต่ละอันมาเรียงต่อกันเป็นปล้อง ๆ โดยด้านหน้ามีหมอนรองกระดูกกั้นอยู่   ส่วนด้านหลังเป็นข้อต่อเล็ก ๆ 2 ข้าง  ทำให้ข้อกระดูกสันหลังมีการเคลื่อนไหวได้  เช่น การก้ม  การเงยของคอ  การก้มหลังและการแอ่นหลัง  เป็นต้น

กระดูกสันหลังเสื่อมที่พบได้บ่อย  ได้แก่

        ข้อกระดูกสันหลังระดับบั้นเอวและระดับคอ  สำหรับการเสื่อมของกระดูกสันหลัง  จะมีความแตกต่างกว่าข้อเข่าและข้อสะโพกคือ  การเสื่อมส่วนใหญ่จะเริ่มเกิดขึ้นที่หมอนรองกระดูก  ซึ่งเป็นตัวกั้นระหว่างกระดูกสันหลังแต่ละปล้อง  หมอนรองกระดูกสันหลังมีลักษณะคล้ายเยลลี่ที่มีวามยืดหยุ่น  ทำหน้าที่เหมือนโช๊คอัพ  กระดูกสันหลังระดับบั้นเอวและระดับคอมีการใช้งานมากกว่าระดับอื่น  จึงเสื่อมง่ายกว่า   หมอนรองกระดูกบางส่วนอาจจะมีการเคลื่อนที่ไปกดทับเส้นประสาท  ทำให้มีอาการปวดร้าวไปตามแขนหรือขาที่เส้นประสาทนั้น ๆ ไปเลี้ยงก็ได้  ในกรณีที่หมอนรองกระดูกเสื่อม  แต่ไม่ไปกดทับเส้นประสาทจะมีผลทำให้ข้อกระดูกสันหลัง  ที่อยู่ด้านหลังมีการเปลี่ยนแปลง  โดยมีการอักเสบหรือขรุขระหรืออาจมีกระดูกงอก

อาการของกระดูกสันหลังเสื่อม

        เจ็บปวดขึ้นบริเวณหลังและปวดร้าวลงมาบริเวณกระเบนเหน็บ  หรือสะโพกทั้ง 2 ข้างได้  คนอ้วน  คนที่ใช้หลังไม่ถูกต้อง  เช่น ก้ม ๆ เงย ๆ ยกของหนัก  มีโอกาสข้อกระดูกสันหลังเสื่อมได้เร็วกว่าคนอื่น

การรักษา

        ส่วนใหญ่คือการนอนพัก  การรับประทานยาแก้อักเสบของกระดูกและข้อ  การระมัดระวังไม่ใช้หลังอย่างผิด ๆ ถ้าไม่ดีขึ้นอาจต้องทำกายภาพบำบัด  เนื่องจากโรคนี้จะมีโอกาสเป็นเรื้อรัง  ในระยะยาวควรที่จะลดน้ำหนัก  และบริหารกล้ามเนื้อหน้าท้องและหลังให้แข็งแรง  การรักษาด้วยวิธีอื่น ๆ เช่น  การฉีดยา  และการผ่าตัด  ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแพทย์ผู้รักษา