ประวัติโรงพยาบาลร้อยเอ็ด
โรงพยาบาลร้อยเอ็ด เป็นโรงพยาบาลตติยภูมิระดับ 3.1 ตั้งอยู่เลขที่ 111 ถนนรณชัยชาญยุทธ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด บนเนื้อที่ 45 ไร่ 2 งาน 45 7/10 ตารางวา ณ บริเวณของสโมสรเสือป่าเดิม ซึ่งต่อมาได้รับโอนเป็นกรรมสิทธิ์ของโรงพยาบาลร้อยเอ็ดจนถึงปัจจุบัน มีอาณาเขตติดต่อกันดังนี้
ทิศเหนือ จรด คูเมืองถนนรัชชูปการ
ทิศตะวันออก จรด ถนนสุริยเดชบำรุง
ทิศใต้ จรด ถนนรณชัยชาญยุทธ
ทิศตะวันตก จรด ถนนรัฐกิจไคลคลา
โรงพยาบาลร้อยเอ็ดก่อตั้งโดยการประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์เมื่อวันที่ 5 กันยายน 2483 และเริ่มเปิดให้บริการเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2484 จนถึงปัจจุบัน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาได้พัฒนาเปลี่ยนแปลงการให้บริการเรื่อยมา เริ่มตั้งแต่มีที่ทำการเป็นสุขศาลาและเพิ่มอาคารต่าง ๆ เพิ่มอัตรากำลัง ตลอดจนพัฒนาขีดความสามารถในการให้บริการทางการแพทย์สมัยใหม่ให้มีคุณภาพและมีประสิทธิภาพมากยิ่ง ๆขึ้น กระทั้งเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาแก่ผู้มารับบริการและประชาชนทั่วไป
ด้วยเหตุที่ปัจจุบันนี้ โรงพยาบาลร้อยเอ็ด เป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของประชาชนทั่วไป ก็หวนรำลึกถึงความเป็นมาเมื่อเปิดให้บริการครั้งแรก โดย นายแพทย์ประเทือง สิงคาลวนิช ผู้ปกครองโรงพยาบาลร้อยเอ็ดในขณะนั้น และคณะเจ้าหน้าที่ซึ่งขณะนั้น มีพ่อบ้าน 1 คน พยาบาล 2 คน พนักงานซักฟอก 1 คน ภารโรง 1 คน แม่ครัว 1 คน และขอยืมตัว นางผดุงครรภ์ (ชื่อเรียกตำแหน่งในขณะนั้น) จากแผนกสาธารณสุข 1 คน ซึ่งต่อมากรมการแพทย์ได้ส่งทันตนามัย พยาบาลและผู้ช่วยพยาบาลมาช่วยแผนกละ 1 คน ท่านเหล่านี้ได้ฝ่าฝันอุปสรรคต่าง ๆ จากการให้บริการคนไข้ โดยเฉพาะด้านการสาธารณูปโภค เมื่อแรกเปิดทำการ ไม่มีไฟฟ้าใช้ต้องใช้ตะเกียงเจ้าพายุส่องและเคลื่อนที่ไปมาระหว่างทำการผ่าตัด ต่อมาจึงได้ซื้อเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กมาปั่นไฟใช้เองและปิดเวลาสองยาม เพื่อถนอมเครื่อง ส่วนน้ำใช้อุปโภคบริโภคก็เช่นเดียวกัน ต้องซื้อเครื่องสูบน้ำจากบ่อขึ้นไปยังหอสูงพักเก็บไว้ในแท้งค์น้ำ แล้วจ่ายไปใช้ภายในโรงพยาบาลสำหรับอาคารทำการในขณะนั้น มีตึกอำนวยการและตรวจคนไข้ชั้นเดียว 1 หลัง (ห้องตรวจโรคและห้องผ่าตัดรวมอยู่ในตึกอำนวยการ) มีเรือนไม้ชั้นเดียวสำหรับคนไข้ใน 1 ห้อง จุคนไข้ได้ 30 คน มีห้องซักฟอก มีเรือนพยาบาล 4 ห้อง มีบ้านพักผู้ปกครองโรงพยาบาล 1 ห้อง
