ประวัติความเป็นมาโรงพยาบาลคำเขื่อนแก้ว
อำเภอคำเขื่อนแก้ว เดิมชื่อ "อำเภออุทัยยโสธร" ยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอ ขึ้นตรงกับ จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๔๕๑ มีเจ้าเหลี่ยม ณ จำปาศักดิ์ เป็นเจ้าเมืองคนแรก
พ.ศ. ๒๔๕๖ เปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดอุบลราชธานี
พ.ศ. ๒๔๖๕ เปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอลุมพุก จังหวัดอุบลราชธานี
๔ เมษายน ๒๔๙๖ เปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดอุบลราชธานี
๑ มีนาคม ๒๕๑๕ แยกมาขึ้นเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดยโสธร จนถึงปัจจุบัน นายอำเภอคนปัจจุบัน คือ นายสมเกียรติ แก้วรัตน์
๒. สภาพทางภูมิศาสตร์
โรงพยาบาลคำเขื่อนแก้ว ตั้งอยู่ที่หมู่ที่ ๒ บ้านลุมพุก ตำบลลุมพุก อำเภอคำเขื่อนแก้ว ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจังหวัดยโสธร โดยห่างจากจังหวัดยโสธร ประมาณ ๒๓ กิโลเมตร และห่างจากกรุงเทพมหานครโดยทางรถยนต์ประมาณ ๕๕๔ กิโลเมตร โดยมีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้
ทิศเหนือ จด อำเภอป่าติ้ว และอำเภอเมือง จังหวัดยโสธร
ทิศใต้ จด อำเภอมหาชนะชัย จังหวัดยโสธร
ทิศตะวันออก จด อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี และอำเภอหัวตะพาน จังหวัดอำนาจเจริญ
ทิศตะวันตก จด อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร และอำเภอพนมไพร จังหวัดร้อยเอ็ด
๓. ขนาดพื้นที่
อำเภอคำเขื่อนแก้ว มีพื้นที่ประมาณ ๖๓๘.๔๐ ตารางกิโลเมตร หรือ ๓๙๙,๐๐๐ ไร่ ความหนาแน่นของประชากรประมาณ ๑๑๑ คน/ตารางกิโลเมตร
๔. ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะทั่วไปเป็นที่ราบสูง ทุ่งนาสลับป่าโปร่ง สภาพดินเป็นดินร่วนปนทรายไม่อุ้มน้ำ มีที่ลุ่ม เป็นบางบริเวณ คือ บริเวณลุ่มแม่น้ำชีและลำเซบาย ในฤดูแล้ง ห้วย หนอง หรือสระ ระดับน้ำจะอยู่ต่ำมากจนถึงแห้งขอดแหล่งน้ำที่สำคัญ ๒ สาย
๑. แม่น้ำชี ไหลผ่านทางทิศตะวันตกของอำเภอ พื้นที่ที่ได้รับประโยชน์คือ ตำบลกุดกุง, ตำบลสงเปือย,ตำบลย่อ และไหลลงสู่แม่น้ำมูลที่ จ. อุบลราชธานี
๒. ลำเซบาย ไหลผ่านทางทิศตะวันออกของอำเภอ พื้นที่ที่ได้รับประโยชน์ คือ ตำบลเหล่าไฮ,ตำบลกู่จาน,ตำบลนาคำ และ ตำบลนาแก
นอกจากนี้ยังมีลำห้วยที่สำคัญ ๆ ที่หล่อเลี้ยงชีวิตความเป็นอยู่ของชาวอำเภอคำเขื่อนแก้ว คือลำห้วยเขมร, ลำห้วยล่ม, ลำห้วยกะหล่าว, ลำห้วยพันหมู เป็นต้น
๕. ลักษณะภูมิอากาศ
ฤดูแล้ง จะแห้งแล้งมาก อากาศร้อนจัด อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ ๔๐ องศาเซลเซียส
ฤดูหนาว อุณหภูมิ เฉลี่ยประมาณ ๒๒ องสาเซลเซียส
ฤดูฝน เริ่มจากเดือน พฤษภาคม ถึงเดือน ตุลาคม ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีประมาณ ๑,๓๑๐ มิลลิเมตร
๖. สภาพเศรษฐกิจสังคมและการประกอบอาชีพ
อาชีพส่วนใหญ่ของประชากร คือ อาชีพเกษตรกรรม อาชีพหลักคือการปลูกข้าว อาชีพรองคือการปลูกมันสำปะหลัง การปลูกยางพารา และการปลูกพืชระยะสั้นตามฤดูกาล
ส่วนข้าวหอมมะลินั้น โดยเฉพาะข้าวหอมมะลิ จากตำบลแคนน้อย อำเภอคำเขื่อนแก้ว ซึ่ง
นางฉวี แสนสวาท ส่งเข้าประกวด ได้รับรางวัลชนะเลิศ ระดับประเทศ ปี ๒๕๓๖ (เมล็ดข้าวหอม)
ประชาชนตำบลดงแคนใหญ่ ส่วนหนึ่งประกอบอาชีพ การขายอาหาร โดยการเปิดร้านอาหาร หรือแผงลอยจำหน่ายอาหาร ที่มีชื่อเสียงคือ ไก่ย่าง ส้มตำ (ไก่รสเด็ด) ตามสองฟากฝั่งถนนแจ้งสนิท ในพื้นที่บ้านอัมพวัน บ้านดงแคนใหญ่ และบ้านบกน้อย
สภาพสังคมเป็นแบบเกษตรกรรมค่านิยมพื้นฐานทางสังคมยึดถือขนบธรรมเนียมแบบดั้งเดิมอย่าง แน่นแฟ้น ประเพณีที่สำคัญ เช่น บุญบั้งไฟ, สงกรานต์, ลอยกระทง, ทำบุญตักบาตรฟังธรรม ในวันสำคัญๆ ทางศาสนาและวันพระ ทำให้สังคมอยู่ร่วมกันแบบสมานสามัคคี ไม่มีปัญหาทางสังคมเกิดขึ้น
โดยอำเภอคำเขื่อนแก้ว มีรายได้เฉลี่ย ๓๐,๔๐๗ บาทต่อคนต่อปี (สำนักงานสถิติ จังหวัดยโสธร)
๗. การแบ่งเขตการปกครอง
พื้นที่อำเภอคำเขื่อนแก้ว มีเขตการปกครองจำแนกออกได้ ๒ ลักษณะ คือ
๗.๑ เขตการปกครองตามลักษณะการปกครองท้องที่หรือราชการส่วนภูมิภาค ทั้งอำเภอแบ่ง ออกเป็น ๑๓ ตำบล ๑๑๕ หมู่บ้าน
๗.๒ เขตการปกครองตามลักษณะการปกครองท้องถิ่นหรือราชการส่วนท้องถิ่น จัดแบ่งออกได้เป็น ๒ แบบ คือ
๗.๒.๑ เทศบาลตำบล ๒ แห่ง คือ เทศบาลตำบลคำเขื่อนแก้วและเทศบาลตำบลดงแคนใหญ่
๗.๒.๒ องค์การบริหารส่วนตำบล จำนวน ๑๒ แห่ง
๘. ประชากร
อำเภอคำเขื่อนแก้วมีจำนวนประชากรทั้งหมด ๗๐,๔๑๘ คน แยกเป็นเพศชาย ๓๔,๙๒๖ คน คิดเป็นร้อยละ ๔๙.๖๐ เป็นเพศหญิง ๓๕,๔๙๒ คน คิดเป็นร้อยละ ๕๐.๔๐
