ประวัติ โรงพยาบาลหนองขาหย่าง
โรงพยาบาลหนองขาหย่างเริ่มเปิดทำการ เป็น Extened OPD ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2533 และขยายขนาดเป็นโรงพยาบาล ขนาด 10 เตียง เมื่อ พ.ศ. 2535 บนพื้นที่ 25 ไร่ ให้บริการ รักษาพยาบาล ส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันและควบคุมโรค และการฟื้นฟูสภาพ
เมีองโบราณบ้านคูเมือง ผ้าทอฟูเฟื่อง แพลงพื้นเมืองท่าโพ เทโววัดมงคล ไก่ชนเลื่องลือ กระบืองาม
คำว่า "หนองขาหย่าง" มาจากในพื้นที่มีหนองน้ำมาก ประชาชนได้ตั้งเครื่องมือใช้สำหรับวิดน้ำ คือ "ขาหยั่ง" เป็นไม้ 3 ขาผูกติดกัน มีตัวกระโซ้ สานด้วยไม้ไผ่ผูกติดกับไม้เป็นด้ามมีเชือกผูกติดไม้สามขา ห้อยลงมาอยู่ระหว่างไม้สามขาใช้ในการวิดน้ำ เมื่อเลิกใช้จะเก็บกระโซ้ไว้เหลือแต่ไม้สามขาทิ้งไว้ตามหนองน้ำทั่วไป จึงเรียกชื่อว่า "หนองขาหยั่ง" และต่อมาเรียกเพี้ยนเป็น "หนองขาหย่าง" ในปัจจุบัน
อำเภอหนองขาหย่างมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้
ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอทัพทัน
ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองอุทัยธานี
ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอวัดสิงห์และอำเภอหนองมะโมง (จังหวัดชัยนาท)
ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอหนองฉาง
อำเภอหนองขาหย่างแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 9 ตำบล 53 หมู่บ้าน ได้แก่
1. หนองขาหย่าง (Nong Khayang) 8 หมู่บ้าน 6. ท่าโพ (Tha Pho) 4 หมู่บ้าน
2. หนองไผ่ (Nong Phai) 9 หมู่บ้าน 7. หมกแถว (Mok Thaeo) 3 หมู่บ้าน
3. ดอนกลอย (Don Kloi) 6 หมู่บ้าน 8. หลุมเข้า (Lum Khao) 7 หมู่บ้าน
4. ห้วยรอบ (Huai Rop) 3 หมู่บ้าน 9. ดงขวาง (Dong Kwang) 6 หมู่บ้าน
5. ทุ่งพึ่ง (Thung Phueng) 7 หมู่บ้าน
โรงพยาบาลหนองขาหย่าง เป็นโรงพยาบาลชุมชน ที่มีเตียงรับผู้ป่วยไว้รักษาภายใน 10 เตียง
ให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง แบบองค์รวมครอบคลุม 4 มิติ (ส่งเสริม รักษา ป้องกัน ฟื้นฟู) ในระดับปฐมภูมิ และทุติยภูมิ (F3) โดยให้บริการสุขภาพทั้งเชิงรุกและเชิงรับแก่ประชาชนในเขตอำเภอหนองนองขาหย่าง ( 5 ตำบล คือ หนองขาหย่าง ดงขวาง หนองไผ่ ดอนกลอย และห้วยรอบ)
อาคารที่ให้บริการ : ได้แก่ อาคารผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยใน 1 หลัง กลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัวและบริการด้านปฐมภูมิ : การแพทย์แผนไทย กายภาพบำบัด 1 หลัง
อาคารสนับสนุนบริการ : ซักฟอกและจ่ายกลาง 1 หลัง อาคารคลังยาและเวชภัณฑ์ 1 หลัง
ที่พักอาศัยของเจ้าหน้าที่ : บ้านพัก จำนวน 5 หลัง แฟลต 2 ชั้น 6 ครอบครัว