อีเจี๊ยบพบจิตแพทย์ ตอน 1
คิดมาตลอดว่า ผมแม่งเป็นคนอารมณ์ดี ตลกได้กับทุกเรื่อง เข้าใจโลก ไม่หัวร้อนง่าย ใจเย็น มีอะไรก็ เออออ ไม่ไรน่า ช่างมัน ช่างเค้า ช่างแม่ง
ดังนั้นจิตแพทย์ หรือนักจิตกะกูนี่ แม่งคืออยู่คนละโลก เป็นดั่งเส้นขนานชัดๆ 55555
ใครจะคิดว่าจะมีวันนี้
คือเริ่มจากเราเริ่มรู้สึกตัวได้ว่า ช่วงเดือนกว่าๆนี้ อารมณ์ตัวเองแม่งเปลี่ยนไป แบบผิดปกติมาก
เมื่อก่อนก็มีแหละ เครียด หรือหงุดหงิด แต่มันจะเป็นวันๆ วันนี้เจอเรื่องเฟล พรุ่งนี้ดีขึ้นแฮปปี้ อีกอาทิตย์นึงไปเจอแม่ด่า ก็เซ็งไปทั้งวัน ครึ่งวัน เดี๋ยวก็หาย ก็เหมือนคนปกติ
แต่ที่รู้สึกว่าเปลี่ยนไป เปลี่ยนจนเรารู้สึกกลัว คือ
อารมณ์แม่งสวิงกิ้งหนักมาก ใน1วันสลับไปสลับมาหลายครั้ง หลายอารมณ์ และแต่ละครั้ง แม่งสุดขั้วมาก
ขนาดที่ว่า
ชม.นี้ มองไปรอบๆตัว แล้วรู้สึกว่า
" ชีวิตเรานี่แม่งโคตรมีความสุขเลย อาจไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็ไม่ถึงกับเดือดร้อนเหมือนคนอื่นๆในเศรษฐกิจแบบนี้
มีทำงานที่ดี ครอบครัวที่ดี เพื่อนที่ดี ไม่มีเรื่องขัดแย้ง ทะเลาะกับใคร ไม่มีภาระ ไม่มีหนี้สิน ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ
ใครมาเห็นชีวิตเรา เค้าคงอิจฉาเนอะ " แล้วก็ยิ้มมมมม มีความสุข
แต่แค่อีกชม.เดียว ... มีเหี้ยอะไรสักอย่าง ที่เล็กน้อยมาก มาก มาก เช่นแชทถามอะไรเพื่อนสักอย่าง แล้วเพื่อนขับรถอยู่ ตอบช้า หรือมีคนแซว หรือหยอกอะไรที่ไร้สาระมอยหมามากๆ ที่ก่อนหน้านี้จะไม่ระคายหนังหนาๆกูเลย 5555
แต่ ชม.นั้น อารมณ์กูแม่งจะพลิกไปอีกขั้วทันที รู้สึกแย่มากๆ รู้สึกว่าโลกนี่แม่งน่าเบื่อ ชีวิตกูโคตรไร้ค่า กูไม่อยากอยู่แล้ว กูอยากตาย ไม่อยากมีชีวิตแบบนี้แล้ว
เคยถึงขนาดคิดว่า ถ้ามีปืนในมือ กูคงระเบิดหัวตัวเองตายไปแล้ว
บางครั้งร้องไห้ไปจนหลับ สักพักตื่นมาก็รู้สึกอยากไปเดินห้าง ดูหนัง อยากออกไปหาอะไรแดก อยากไปดูสาว อยากสั่งของเล่น อยากได้เสื้อวง
ชีวิตกลับมาแฮปปี้อีกแล้ว ไม่อยากตายแล้ว 555
บางครั้งรู้สึกอยากอยู่ใกล้ๆ อยากอ้อนแม่ อยากไปหาเพื่อน อยากเจอคนเยอะๆ
แต่อีกแพรพเดียว อยากอยู่คนเดียว รำคาญคนทั้งโลก ไม่อยากเจอใคร
นี่คือ เปลี่ยนไปสุดขั้ว สองสามรอบ ในเวลา 4-5 ชม. เท่านั้นเอง นะมึง
แต่ยังดีที่ เพื่อน และครอบครัวยังไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็นอาการ
แค่เรารู้ตัวเองในใจเราว่า ตอนนี้เราผิดปกติแล้ว ทำไงดีวะ !!
(เดี๋ยวเขียนต่อ กินข้าวก่อน)
อีเจี๊ยบพบจิตแพทย์ ตอนจบ
สิ่งแรกที่ผมคิดคือ กูจะไปหาหมอ !! แค่นั้นเลย
ไม่มีปลูกต้นไม้ ไปเที่ยวต่างจังหวัด พักผ่อน เข้าหาธรรมะ ไม่อยู่ในหัวเลย
เพราะ ผมไม่เคยรู้สึกว่า การไปพบจิตแพทย์ หรือนักจิต มันเป็นเรื่องแปลกประหลาด
กระดูกมึงหัก มึงก็ไปหาหมอกระดูก
เด็กป่วย ก็ไปหาหมอเด็ก
จิตใจมึงป่วย มึงจะไปหาหมอปลาเหรอ อีดอก5555
ซึ่งไอ้โรคทั้งหลายที่มึงบอกมาโพสต์ที่แล้ว กูก็ถามหมอหมดแหละ 5555 วัยทองโพ่งงง
หมอซักไปซักมา เล่าไปร้องไห้ไป หัวเราะไป เกือบชม. สรุปคือ กูมีภาวะเครียดสะสม ซึ่งน่าจะมาจากอ่านข่าวต่างๆโซเชี่ยล แล้วค่อยๆซึมซับแม่งทุกวัน ทุกวันนั่นแหละ
ไม่ใช่จากลูกเพจด่านะ เพราะไอ้นั่นกูชอบอ่าน 5555
ตอนนี้มันเป็นแค่ภาวะเริ่มต้น ยังไม่ได้เป็นโรค แต่ถ้าปล่อยไว้ไม่รักษา มันอาจจะกลายเป็นโรคที่มันร้ายแรง เรื้อรังได้
ดีที่ผมรู้ตัว จับความผิดปกติได้ รีบมาหาหมอก่อน ถูกต้องแล้ว
ถ้ารู้ตัวมาหาหมอเองแบบนี้ แสดงว่าอาการยังไม่หนัก ดีกว่าปล่อยไว้จน ถูกมัดมาส่งหมอ 5555
หมอเลยให้ยามาทานเพื่อควบคุมสารเคมีในสมอง แบบเบาๆ ให้ปล่อยวางเรื่องข่าวคราวต่างๆบ้าง เดือนหน้ามาดูอาการอีกที
ที่มาเล่านี่ไม่ได้จะให้เป็นห่วง ขอกำลังใจ 5555 ผมโอเค
แต่อยากมาบอกว่า
ใครที่มีอาการแบบผม หรือคล้ายๆ หรือรู้สึกว่าอารมณ์ จิตใจ ความคิด ม้นผิดปกติไปจากเดิม รู้สึกว่ามันแย่ลง มันไม่ไหว
มึงกำลังต้องความช่วยเหลือ !!
อย่าเก็บกดไว้จนมันสะสม อย่าอายที่จะบอกใครให้ช่วย อย่าอายที่จะไปพบแพทย์ มันเป็นเรื่องปกติมากๆเลยมึง
ตอนกูแจ้งว่ามาหาจิตแพทย์ กูรู้สึกเท่มากเลยนะ รู้สึกอินเตอร์ รู้สึกอยู่เหมือนอยู่ในหนังฝรั่งมากๆ 55555 มึงต้องลอง
จิตแพทย์ นักจิตเค้าเรียนมาเพื่อมาช่วยคนที่มีปัญหาอย่างเรานี่แหละ ไปให้เค้าช่วยเลย อย่างน้อยมึงก็ได้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจ ได้บอกใครบ้าง ร้องไห้ไปเลยก็ได้ กูก็ร้อง 5555 เสียตังแล้วเอาให้คุ้ม
บางคนเกิดจากสารเคมีในสมอง เกิดจากการเปลี่ยนแปลงฮอโมนส์ในร่างกาย ถ้ารู้แบบนั้นก็จะได้รับยามาทาน ควบคุมให้สมองเราทำงานปกติ
ทุกคนแม่งมีปัญหามึง
เห็นมั้ย แม้แต่กู ที่แม่งไม่น่ามี กูก็มี 55
อย่าอายที่จะไปหาหมอ
อย่าอายที่จะไปให้เค้าช่วย
มึงอย่าแบกรับมันไว้คนเดียว
จนวันที่มึงแบกมันไม่ไหว
มันอาจจะสายเกินไป
ขอบคุณที่อ่าน
ขอบคุณที่ห่วงกู
แต่จะขอบคุณที่สุด ถ้ามึงจะห่วงตัวเองมากๆ
รักนะ❤
อีเจี๊ยบพบจิตแพทย์ ตอนต่อเนื่อง
มอนิ่งงงง วันศุกร์แล้วเย้!!!
เช้านี้กะโดดเพจ ไม่มามอนิ่ง
เพราะข่าวก็ไม่มีอะไรมาก
และเมื่อคืนเพิ่งพิมพ์เรื่องหาจิตแพทย์ไป
เช้านี้เบี้ยวแม่งดีกว่า บ่ายสองค่อยมาตอแหลเสียงอ่อนเสียงหวาน 555555
แต่พอมาดูอินบ็อกซ์ ตกใจมาก ข้อความเพียบ 99%มาจากเรื่องเมื่อคืนล้วนๆ ทั้งให้กำลังใจ ทั้งเป็นห่วง ทั้งมาเล่าสิ่งที่เค้าเป็นคล้ายผม ทั้งสอบถามว่าการที่ไปคุยกับหมอ หรือนักจิต ผมเริ่มยังไง
งั้นเอาอันนี้ก่อนเลย
คือ ผมเริ่มแบบง่ายๆโง่ๆเลยครับ
รพ.รัฐหรือเอกชนที่ขนาดใหญ่สักนิด น่าจะมีแผนกจิตเวชทุกแห่งมั้งผมว่า
คุณจะเลือกจากความใกล้บ้าน หรือ ชื่อเสียงความดัง อันนี้แล้วแต่เลย
- ใช้สิทธิรพ.รัฐ ข้อดีคืออาจจะราคาถูก หรืออาจฟรี แต่ก็ต้องแลกกับการรอนาน และคุณหมออาจจะมีเวลาคุยกับเราน้อย เพราะมีคนรอเยอะ
- แต่ถ้าไป รพ.เอกชน ระดับกลางๆไม่หรูหรามาก หรือคลีนิคพิเศษในรพ.รัฐอย่างผม ก็อาจจะแพงขึ้นมานิด แต่ก็พอไหวนะ แหม.ทีซื้อหวย แดกเหล้า ติปเด็กโฮส ยังจ่ายได้ 55555 ของผมจ่ายไป พันกว่า คุยกะหมอสัก 40นาที รวมยา
- ส่วนใครที่โคตรพ่อโคตรแม่รวย รวยจนนาขนลุก มึงก็ไปรพ.เอกชนหรูๆ ปูพรมแดงไปเลย เค้าจะอุ้มมึงจากรถไปถึงห้องหมอ เก้าอี้นุ่มๆ คุยกันยาวๆ เอาให้สบายใจ ราคาไม่ต้องถาม รวยแล้วอย่าคิดมาก 5555
กูทำง่ายๆเลยนะ เสิร์ชกูเกิ้ลหาเบอร์รพ. แล้วโทรไปถามเค้าเลย ว่ามีแผนกจิตเวชมั้ย โอเคมี สอบถามค่าใช้จ่าย ถามเรื่องการใช้สิทธิโดยประมาณจากเค้าเลย ไม่ต้องอาย กูบอกไม่เคยมา กูไม่รู้
ถ้ามึงโอเค ก็นัดเวลากับเค้าเลย กูทำแค่เนี้ย
อันนี้คือในกทม. กะหัวเมืองใหญ่ๆนะน่าจะคล้ายๆกัน
แต่ถ้าตามจังหวัดเล็กๆ รพ. ประจำจังหวัด ประจำอำเภอ ตำบล อันนี้ผมไม่ทราบจริงๆ
โทรไปสอบถามเค้าก่อนดีที่สุด
หรือจะโทรไป สายด่วนกรมสุขภาพจิต
1323 ผมว่าเค้าน่าจะพอแนะนำคุณได้
แต่ถ้าพอจะทำได้ ผมอยากให้ไปพบแพทย์ตัวเป็นๆ แบบที่ผมทำ
เผื่อว่าคุณอาจจะจำเป็นต้องใช้ยาช่วย มันจะดีกว่าแค่โทรไประบาย
บางคนแม่งชอบ แนะนำว่า แค่นั่งสมาธิ ปลูกต้นไม้ เลี้ยงหมา หาปะการัง ฟังธรรมะก็พอ ไม่ต้องไปหาหมอหรอก เดี๋ยวคนจะว่าบ้า
อย่าไปฟังคนพวกนี้มาก
วิธีนั้นอาจได้กับเค้า แต่อาจจะไม่ได้ผลกับมึงก็ได้
ลองไปพบแพทย์ หรือนักจิตดู ถ้ารู้สึกว่าไม่ดี ไม่ได้ผล หมอไม่หล่อ มึงก็เปลี่ยนหมอ เปลี่ยนรพ.ได้ ตำรวจไม่จับ 55555
ที่สำคัญ อย่ารอ อย่าแบก อย่าสะสมความเครียดจนถึงขนาดไม่ไหวแล้วโว้ย!!! แก้ผ้าแก้ผ่อน แหกปากวิ่งออกไปรถจะชนตายโหงตายห่าเอา
แค่รู้สึกว่าอารมณ์ ความคิด สภาพจิตใจ เราเปลี่ยนไปจากเดิม แย่ลงมากๆ ก็ไปคุยกับหมอได้แล้ว
นัดคุยกับหมอตอนมึงยังพอคุยกันได้ดีกว่า
อย่าขนาดให้เค้ากล่อมมึงลงมาจากเสาไฟ 55555
และขอบคุณทุกข้อความ ทุกคำแนะนำ ที่เป็นห่วง
ผมโอเคครับ ขอบคุณมากๆ
