ข้อมูลบริการสุขภาพ

โรคเก๊าท์ที่คนทั่วไปรู้จัก เป็นโรคที่เกิดจากร่างกายมีการคั่งและสะสมของผลึกยูเรตหรือกรดยูริก (uric acid) ในเลือดที่สูงกว่าปกติ (สูงกว่า 7 มก./ดล.) ทำให้เกิดการตกผลึกเกลือ "โมโนโซเดียมยูเรต" (monosodium urate; MSU) บริเวณข้อและเนื้อเยื่อต่างๆทั่วร่างกาย  ส่งผลทำให้เกิดการอักเสบบริเวณข้อและเอ็น จุดที่พบได้บ่อยคือ ข้อโคนหัวแม่เท้า ข้อโคนนิ้วเท้า ข้อเท้า เอ็นร้อยหวาย ข้อเข่า เป็นต้น ลักษณะอาการ ปวดบวม บวมแดงร้อน แต่กระนั้นการมีกรดยูริคในเลือดสูงก็ไม่จำเป็นต้องเป็นโรคเก๊าท์เสมอไป

 

โรคโรคเก๊าท์เทียม เกิดจากการคั่งและสะสมของ "ผลึกเกลือ" ชนิด "แคลเซียมไพโรฟอสเฟต์ไดไฮเดรต" (calcium pyrophosphate dihydrate หรือ CPPD) เป็นโรคข้อจากผลึกเกลือที่พบได้บ่อยรองมาจากโรคเก๊าท์ การคั่งและสะสมของผลึกเกลือซีพีพีดี ในข้อ สามารถทำให้ข้อเกิดการอักเสบเฉียบพลันเป็นพัก ๆ มีลักษณะอาการคล้ายโรคเก๊าท์ จึงเรียกว่า "โรคเก๊าท์เทียม" แต่ผลึกตัวการที่ทำให้ข้อเกิดการอักเสบเป็นคนละชนิดกับโรคเก๊าท์

 

 

 

 

ในโรคเก๊าท์เทียมนั้น อวัยวะที่พบการอักเสบได้บ่อย คือ ข้อเข่า ข้อมือ ข้อไหล่ ข้อศอก ข้อเท้าและข้อนิ้วมือ เป็นต้น 

 

กรณีการอักเสบที่รุนแรงของโรคเก๊าท์เทียม มักเกิดที่ข้อเข่า ทำให้เจ็บปวดจนอาจถึงขั้นเดินไม่ได้หลายวันหรือหลายสัปดาห์ เพศชายและเพศหญิงมีโอกาสเป็นโรคเก๊าท์เทียมได้เท่า ๆ กัน โดยความเสี่ยงของการเกิดโรคเพิ่มขึ้นตามอายุ ผลึกแคลเซียมไพโรฟอสเฟ่ตไดไฮเดรตพบได้ร้อยละ 3 ในคนที่อาย 60 ปีขึ้นไป ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งพบผลึกนี้มากขึ้น และพบได้ถึงประมาณร้อยละ 50 ของคนที่อายุตั้งแต่ 90 ปีขึ้นไป แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนที่มีผลึกนี้สะสมอยู่ในข้อจะเกิดอาการข้ออักเสบ