1) ความสมดุลย์ทางวัตถุกับจิตวิญญาณ
ไม่อยากได้ใคร่สะสมมากเกินเกินงาม ไม่ตื่นเต้นเกินงามไปกับคลื่นกระแสในตลาดโลก การไม่ใคร่ได้ใคร่มี ก็ไม่เครียดไม่คลั่ง ชีวิตรื่นรมย์ก็ด้วยกระแสธรรมนี้มากกว่ากระแสวัตถุนิยม
2) ประเทศมั่งคั่ง GDP
ภูฏานสถาปนา GNH (Gross National Happiness) เป็นดัชนีที่จะนำพาอนาคตประเทศสู่ความยั่งยืนบนฐานความสุขของประชาชนเป็นหลัก ถึงกระนั้นภูฏานก็ไม่ได้น้อยหน้าแต่อย่างใดหากจะวัดกันด้วย GDP แต่กลับได้ชื่อเป็นประเทศที่เติบโตด้วย GDP สูงที่สุดประเทศหนึ่งในโลก จากการลงทุนด้านพลังงานน้ำจากฝั่งอินเดีย โดยที่ภูฏานไม่ต้องลงทุน แต่รับทรัพย์จากบริหารทรัพยกรอย่างชาญฉลาด ก็เท่านั้น
3) ทีวี วิทยุ อินเตอร์เน็ต - ไม่จำเป็น
ไม่ต้องถามชาวภูฏานหรอก แต่ถามตัวเองดีกว่าว่าสื่อเหล่านี้ให้อะไร
พาไปสู่อะไร ทำให้เรารู้สึก/ปลุกเร้า/มีปฏิกริยากับชีวิต/สังคม/ผู้คนอย่างไร บิดผันทัศนคติของเราอย่างไร
4) พื้นที่ 50% เป็นอุทยานแห่งชาติ
หลับตาแล้วจินตนาการ ถึงประเทศที่พื้นที่ครึ่งหนึ่งเป็นอุทยานแห่งชาติ อุทยานอันสมบูรณ์ของป่าไม้ สัตว์ป่า สิ่งแวดล้อม ระบบนิเวศน์ ที่ที่ธรรมชาติจะได้รับการปกป้องคุ้มครองอย่างเคร่งครัด ห้ามแตะต้อง/ทำลายโดยสิ้นเชิง นี่คือพื้นฐานของความมั่งคั่งของชีวิตมนุษย์จากโลกและธรรมชาติใช่หรือไม่ นี่คือความสุขใช่ไหม
5) มีพุทธศาสนาเป็นสรณะ
คำสอนเรื่องการทำดี เผื่อแผ่ เมตตา คือปรัชญาของการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่แท้จริง
6) ใช้ดัชนีวัดความสุข เพื่อความสุขของประชาชน
รัฐใช้นโยบายดัชนีวัดความสุข GNH (Gross National Happiness) เพื่อวัดความสุขของประชาชนในประเทศ ขณะที่การวัดหรือประเมินผล "ความสุข" ในเชิงตัวเลขหรือคณิตศาสตร์ดำเนินไป แต่สิ่งสำคัญที่ยิ่งกว่าคือการรับรู้ของประชาชนต่อนโยบายนี้ เพื่อยึดถือและนำไปปฏิบัตินั่นเอง
7) ที่ตั้งของประเทศ
ประเทศที่เร้นกายอยู่บนเทือกเขาหิมาลัยอย่างภูฏานย่อมเข้าถึงได้ไม่ง่ายนัก นั่นทำให้ประเทศยังคงความสมบูรณ์ทางธรรมชาติไว้ได้ ทุกวันนี้ภูฏานเสมือนแดนสวรรค์ที่เป็นเป้าหมายของนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกที่ต้องการเข้าไปสัมผัสมากที่สุด
8) ไร้ปัญหาเรื่องชนชั้น
แม้ว่าภูฏานจะปกครองโดยระบอบกษัตริย์อย่างที่ทราบกัน แต่ช่องว่างระหว่างชนชั้นสูงกับประชาชนเดินดินกลับมีอยู่น้อยมาก เมื่อความเท่าเทียมมีอยู่ ผู้คนจึงรักและเผื่อแผ่น้ำใจต่อกันและกันอย่างเป็นปกติ ไม่มีความรู้สึกแตกต่างห่างชั้น
9) พักผ่อนเพียงพอ
การได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ การได้นอน 8 ชั่วโมง/วัน ย่อมปฏิเสธไม่ได้ว่าคือความสุขที่แท้ประการหนึ่ง คนภูฏาน 2 ใน 3 ทำได้อย่างนั้น ขณะที่มันกลายเป็นเรื่องยากสำหรับคนในประเทศอื่นๆ
10) ไร้มลภาวะ
เมื่อรถน้อย โรงงานไม่มี ซุปเปอร์มาร์เก็ตไม่ต้อง กินแต่อาหารธรรมชาติ พลาสติกไม่มี มลภาวะจึงไม่เกิด ทำให้สิ่งแวดล้อม อากาศ น้ำ ฟ้า สะอาดหมดจด ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ใครจะปฏิเสธว่ามันไม่ใช่ความสุข
