หมอแม่สอด ทีมแพทย์ด่านหน้าสุดแกร่งแห่งอ.แม่สอด ที่ตั้งหลักหนักแน่นรับมือสถานการณ์โควิดสุดหนักหน่วงในช่วงเวลาแห่งการระบาดใหญ่ในพื้นที่ตลอดระยะเวลากว่า 3 เดือนที่ผ่านมา ได้เปิดเผยถึงเรื่องราวเหตุการณ์และภาพจำแห่งความอาลัย อาทรและปิติ คละเคล้าระคนกันในเหตุการณ์ที่คนไทยทุกผู้นามต่างหวัง ว่า ชั่วชีวิตนี้ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก
สวัสดีค่ะทุกท่าน วันนี้หมอจะมาขอบคุณและขอโทษค่ะ
สองสามเดือนที่ผ่านมา เป็นช่วงที่แม่สอดวิกฤติสูงสุด มีผู้ป่วยโควิดจำนวนมากกว่าที่พวกเราจะรับมือได้ ยากลำบากจนไม่รู้ว่าแต่ละวันผ่านไปอย่างไรจริงๆ ค่ะ
ต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ส่งกำลังใจมา และบางท่านส่งของบริจาคมาด้วย หมอขอบพระคุณจากใจค่ะ
ต่อไปนี้เป็นเรื่องสะเทือนใจที่หมออยากเล่าให้ฟังค่ะ
---
หลายวันก่อนมีผู้หญิงมากับสามีและลูกน้อย ตอนซักประวัติเด็กร่าเริงและวิ่งวุ่นไปทั่ว ต่างกับแม่ที่ได้แต่นั่งเฉยๆหอบอยู่บนรถเข็น
ไม่นานจากนั้นเธอได้เอกซเรย์และต้องสงสัยเป็นโควิดแบบรุนแรงค่ะ
ด้วยความที่ไม่มีสัญชาติไทย จึงไม่ได้ฉีดวัคซีนใด เมื่อติดโควิด อาการก็หนักกว่าคนอื่นทั่วไป
ตามกฎแล้ว เธอจะต้องถูกแยกเข้าสู่หอผู้ป่วยต้องสงสัย และหากเป็นจริง ก็จะถูกส่งไปหอผู้ป่วยโควิดต่อไป
นั่นคือไม่มีโอกาสได้พบสามีและลูกอีกแล้ว
คนไข้หลายคนจากไปทั้งที่ไม่มีโอกาสได้สั่งเสีย ไม่คาดคิดว่าที่หน้าห้องฉุกเฉิน จะคือภาพสุดท้ายที่ได้เห็น คือเสียงสุดท้ายที่ได้พูดคุย คือครั้งสุดท้ายที่ได้สบตากัน
โควิดเป็นโรคที่แปลกมาก เมื่อถึงเวลาของมัน มันจะจัดการทุกอย่างอย่างหมดจดรวดเร็ว
หลายเดือนที่ผ่านมา ห้องฉุกเฉินกลายเป็นสถานที่ลาจากอย่างไม่ได้ตั้งใจ เจ้าหน้าที่หลายคนไม่อาจทนดูไหว
คืนนั้นพยาบาลกับเจ้าหน้าที่รวมตัวกันมาขออนุญาต ให้พ่อแม่ลูกได้พบกัน...หวังว่าจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย ขอให้แม่ได้กอดลูกอีกครั้งเดียวก็ยังดี
พยาบาลดูแลเด็กกับพ่อให้ได้รับการแต่งตัวตามสมควร ก่อนจะส่งพวกเขาเข้าห้องแยกเพื่อพบกัน
---
"แต่ถ้าลุงเป็นโควิด บ่าต้องจ้วยละนะหมอ"
บางเรื่องก็กลายเป็นเรื่องไม่คาดฝัน
ขณะที่อำเภอแม่สอดถึงจุดพีคของการระบาด เราไม่สามารถรองรับคนไข้หนักได้มากขนาดนั้น และเราก็เสียคนไข้จำนวนมากไปต่อหน้า
บางครั้งเราต้องบอกคนไข้และญาติอย่างตรงไปตรงมา ในช่วงภัยพิบัติเช่นนี้ แม้ทุ่มสุดกำลัง บางอย่างก็ไม่อาจทำได้อีกต่อไป
แต่เราจะไม่ทิ้งใคร หมอก็จะช่วยให้เต็มกำลังความสามารถในขณะนั้นแน่นอน
สิ่งที่หมอพูด เป็นเรื่องเศร้าและกระอักกระอ่วน แต่หลายครั้งคำตอบจากคนไข้และญาติกลับทำให้แปลกใจยิ่งกว่า
คนเฒ่าหลายคนรับฟังอย่างสงบ ก่อนจะตอบหมออย่างตรงไปตรงมา ขอให้หมอทำตามที่เห็นสมควร ขอให้ช่วยคนอายุน้อย ให้ช่วยคนที่มีโอกาสรอดมากกว่าเป็นสำคัญ
คำตอบที่ตอบกลับมา ชวนให้น้ำตารื้นหลายครั้ง
หลานเดือนที่ผ่านมาแม้มีเรื่องหนักใจหลายอย่าง แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่เพียงเจ้าหน้าที่เท่านั้นที่ลำบาก ยังมีคนลำบากและเจ็บปวดมากกว่า และไม่เพียงเจ้าหน้าที่ด่านหน้าที่ใช้ความกล้า แต่ก็มีคนไข้และญาติมากมายที่เสียสละ และกล้าหาญไม่แพ้กัน
ในเหตุภัยพิบัติที่เต็มไปด้วยเรื่องน่าเศร้า ก็ยังมีเรื่องที่สมควรจดจำและระลึกถึงตลอดไป
---
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ต่อสู้มาด้วย ขณะนี้เคสในแม่สอดเริ่มลด เมืองเริ่มเปิด แต่เหตุการณ์ยังไม่สงบ ยังคงมีเชื้อไฟ ในโอกาสหน้า อาจได้มาเล่าให้ทุกท่านฟังต่อค่ะ
ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้งที่ยังไม่ลืมกันยังเป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอ
#ฉีดวัคซีนกันเถอะค่ะมันช่วยได้แม้ว่ามันจะ…
#โจทย์ใหญ่คือแรงงานต่างชาติที่เต็มอยู่ในเมืองไทย
#ภาพสุดท้ายที่เห็นเค้ายังแข็งแรงดีอยู่เลยนะคะมันเศร้ามากเลย
