ข้อมูลบริการสุขภาพ

 ไข้หวัดใหญ่ที่ระบาดทั่วโลกเกิดจากเชื้อไวรัสสายพันธุ์ A และ B ซึ่งในอดีตไข้หวัดใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัสายพันธุ์ A เป็นหลัก ซึ่งเชื้อไวรัสสายพันธุ์ A นี้ประกอบไปด้วย A/H1N1 และ A/H3N2 แต่ในปัจจุบันพบว่าผู้ป่วยได้รับเชื้อไวรัสสายพันธุ์ B บ่อยขึ้น โดยมีการระบาดร่วมกันของไวรัสสายพันธุ์ B ทั้ง 2 สายพันธุ์คือ Victoria และ Yamagata ซึ่งสัดส่วนในการระบาดของทั้ง 2 ตระกูลไม่แน่นอน คาดการณ์ยากว่าจะเกิดการระบาดจากสายพันธุ์ใด จึงเป็นปัญหาใหญ่ ดังนั้น องค์การอนามัยโลก หรือ WHO จึงมีการแนะนำวิธีในการป้องกันโรคไข้หวัดใหญ่ เพื่อหลีกเลี่ยงอัตราเสี่ยงต่อการติดเชื้อ โดยการป้องกันโรคด้วยการ ฉีดวัคซีน ซึ่งสามารถฉีดได้ในผู้ใหญ่และเด็ก ที่มีอายุตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป โดยเฉพาะกลุ่มเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดโรคแทรกซ้อน ได้แก่ เด็กเล็กอายุต่ำกว่า 5 ปี โดยเฉพาะเด็กที่มีอายุน้อยกว่า 2 ปี ผู้สูงอายุที่มีอายุมากกว่า 65 ปีขึ้นไป หญิงตั้งครรภ์ และ หลังคลอดจนถึง 2 สัปดาห์ ผู้ป่วยที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคหอบหืด ปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคหัวใจ โรคไตวายเรื้องรัง โรคตับ โรคเบาหวาน และคนที่เป็นโรคอ้วน (BMI มากกว่า 40) นอกจากนี้ บุคลากรทางการแพทย์เองควรได้รับวัคซีน เพราะมีโอกาสได้รับเชื้อจากคนไข้หรือเป็นคนส่งผ่านเชื้อไปยังคนไข้รายอื่น